A jako samotna czarnoskóra podróżniczka, Nabongo postrzega siebie jako ambasadora. Jestem Czarny, zawsze byłem Czarny, zawsze będę Czarny. Mogę poruszać się po świecie tylko jako czarna osoba… co często oznacza, na dobre lub na złe, to, że stajesz się przedstawicielem ludzi, za których ludzie cię identyfikują – powiedziała. W większości ludzie identyfikują mnie jako Afrykańczyka – rzadko jestem identyfikowany jako czarnoskóry Amerykanin. To okazja, aby dać ludziom w różnych miejscach doświadczenie i pracować nad normalizacją naszego życia poza rozrywką, poza tym, co widzą w wiadomościach. Jest to szansa, aby dać ludziom doświadczenie z prawdziwego życia i, miejmy nadzieję, pomóc im zdać sobie sprawę, tak jak ja, że ​​jesteśmy bardziej podobni niż różni.

W rzeczywistości, przełamywanie barier była częścią misji Nabongo na długo przed wyruszeniem w swoją podróż dookoła świata. W 2015 roku założyła Czarny jak kruk , butikowa firma turystyczna współpracująca z rządami i markami w celu promowania turystyki w krajach Afryki, Ameryki Środkowej i Południowej oraz Karaibów. Po uruchomieniu, jak mówi Nabongo, pierwszym sloganem firmy było: „Zmiana narracji”.

Jeśli chodzi o kraje Brązowe i Czarne, najczęściej widzimy negatywne nastawienie, a to nie było moje doświadczenie – powiedziała, wymieniając Sudan, Somalię, Afganistan i Arabię ​​jako miejsca, w których miała fenomenalne doświadczenia. Pamiętam, że przed wyjazdem do Rosji, Arabii Saudyjskiej i Libii ludzie mówili: „Musisz być bardzo ostrożny. Rosjanie nienawidzą Czarnych, Saudyjczycy nienawidzą Afrykanów”. Wszystkie te różne rzeczy, ale we wszystkich tych krajach miałem naprawdę piękne doświadczenia.

Nie oznacza to, że nie została skonfrontowana z wyzwaniami. Byłem często pytany o imigrację w różnych krajach, ponieważ nie uwierzyliby, że jako posiadacz paszportu Ugandy, jestem tam w celach turystycznych, powiedział Nabongo, który zmienia paszport z amerykańskiego na ugandyjski, w zależności od tego, dokąd podróżuje.

Nabongo wspomina kolejne spotkanie w wiejskiej części Kirgistanu, kiedy zauważyła, że ​​wszystkie samochody na drodze zatrzymały się, by się na nią gapić, gdy przechodziła przez ulicę, by dostać kartę SIM od miejscowego. Pomyślałam: „O tak, tak, jestem Czarna i prawdopodobnie nigdy nie widzieli tutaj czarnej osoby” – powiedziała. Nie chodzi o to, że zapominam, że jestem czarny… ale nie jest to coś, o czym ciągle myślę.

Ale te przeszkody – czasem subtelne, czasem wstrząsające – nie spowolniły jej. Wiem, że wielu Czarnych pyta: „Które kraje są bezpieczne dla Czarnych?” Tak naprawdę nie patrzę na podróże w ten sposób. Nigdy nie wpisuję w Google „Jak to jest z czarnymi ludźmi w kraju X, ponieważ dla mnie należę wszędzie tam, gdzie jestem”, powiedziała.

Uznając, że ludzie mają różne doświadczenia życiowe, które mogą motywować ich działania i obawy, Nabongo zachęca wszystkich, aby porzucili strach. Chcę, żeby wszyscy czuli, że świat jest do odkrycia – powiedziała. Chcę, żebyśmy odsunęli się od strachu, niezależnie od tego, czy jesteś kobietą… czy osobą inną niż biała. Chcę, żeby ludzie zdali sobie sprawę, że świat jest dla nas wszystkich do odkrywania. To jest dokładnie ta szkoła myślenia, którą nosi ze swoim krajem do kraju, z sąsiedztwa do sąsiedztwa.

A 195 krajów później nieustraszona podróżniczka zauważa, że ​​większość jej ulubionych doświadczeń miała miejsce w rzadziej odwiedzanych, często pomijanych krajach, ponieważ sami ludzie są o wiele bardziej podekscytowani, że mają turystów, a także chcą pokazać ludziom swój kraj poza negatywnymi rzeczami, które widzisz w wiadomościach.

Wśród niedocenianych miejsc, które wyróżniają się najbardziej, Nabongo wymienia Sudan, Namibię, północną Norwegię, Madagaskar i Tonga. Sudan, ponieważ mają więcej piramid i starszych piramid niż Egipt. Masz też Morze Czerwone, gdzie możesz nurkować, a kulturowo uważam, że jest to bardzo interesujące – mówi. A Namibia to świetny kraj, jeśli chcesz dużo odkrywać drogą. Masz Pustynię Sossusvlei, Wybrzeże Szkieletów, masz nawet safari.

Następnie opowiada o obserwowaniu wielorybów, wędrówkach na rakietach śnieżnych i psich zaprzęgach w północnej Norwegii, wszystkich możliwościach podróży przygodowych – światowej klasy plażach, lasach deszczowych, lemurach i baobabach – na Madagaskarze, a nawet pływaniu z humbakami na wolności w Tonga, miejscu na Południowym Pacyfiku, które według niej nie otrzymuje miłości, na jaką zasługuje. Rozmowa z Nabongo przypomina przeglądanie stron magazynu podróżniczego: inspiruje, informuje, sprawia, że ​​czujesz, że chcesz wszystko rzucić, spakować torbę i iść.

Podobnie jak reszta świata, nomadyczny styl życia Nabongo został wstrzymany wśród koronawirus pandemia . Choć nie powinno dziwić, że wciąż inspiruje innych z domu — uruchomiła kurs geografii dla dorosłych i dzieci poddanych kwarantannie, dostarczając ludziom faktów na temat różnych krajów i pracując nad poprawną wymową. Tak wielu ludzi chciało podróżować, ale także wielu rodziców próbowało znaleźć nowe sposoby rozrywki dla swoich dzieci, więc początkowo zaczęło się jako klasa dla dzieci, ale potem tak wielu dorosłych też o to prosiło, mówi o Oczywiście, które już się zakończyło, choć może wrócić latem.

Ale kiedy znów będzie można bezpiecznie podróżować, dokąd chce się udać kobieta, która to wszystko widziała? Kuba, mówi bez wahania Nabongo. Po raz pierwszy odwiedziłem Kubę w 2016 roku na moje urodziny. Poszłam z grupą przyjaciół i zakochałam się w tym, mówi. Tak bardzo, że w ciągu 18 miesięcy odwiedziła cztery razy. Kocham ludzi na Kubie, kocham energię... To taki niesamowity kraj. Oczywiście ma fascynującą historię, ale radość życia, z którą żyją ludzie, jest po prostu piękna, aby być świadkiem i wprowadzić trochę tego w swoje życie.

To przypomina jej przekonanie, że dom żyje w ludziach, że każdy jest jej bliźnim, bez względu na to, gdzie na świecie stoi.

Kolejny ważny wynos z jej podróży? Większość ludzi jest dobra. I jesteśmy bardziej podobni niż różni, mówi.

Podróżowanie pokazuje, że nie ma znaczenia, czy jesteś muzułmaninem czy Żydem, czarnym czy białym, mężczyzną czy kobietą, wszyscy jesteśmy tylko ludźmi. A podróżując i rozmawiając z ludźmi na obszarach wiejskich w mniej rozwiniętych gospodarczo krajach, naprawdę masz poczucie „Och, jesteś taki jak ja. Jasne, nie mówimy tym samym językiem, ale jesteś taki jak ja.

Nowy podcast Travel + Leisure, Let’s Go Together, jest już dostępny! Subskrybuj usłyszeć, jak Jessica Nabongo i inne inspirujące głosy dzielą się swoimi wyjątkowymi doświadczeniami z podróży.