Główny pas startowy na lotnisku Tegel w sektorze francuskim został oddany do użytku i zbudowany w zaledwie 90 dni, aby wspomóc transport powietrzny. Po zakończeniu blokady Tegel otrzymał własny terminal handlowy, zaprojektowany przez młodego architekta Meinharda von Gerkana. Pasażerowie pokochali jego unikalny sześciokątny projekt, ponieważ bramy znajdowały się zaledwie kilka minut od wejścia. Ale zawsze był projektowany jako mały — portal z kapitalistycznej wyspy za żelazną kurtyną do zachodniej Europy.

Po zjednoczeniu wszystko się zmieniło. Na początku XXI wieku ruch na lotniskach gwałtownie wzrósł, gdy rząd niemiecki powrócił do Berlina, a turystyka eksplodowała. W dawnym Berlinie Wschodnim lotnisko sowieckie Schönefeld (brzydki, ale niezawodny zalotnik w tym dramacie) również przerastało swoją ograniczoną przepustowość. Tempelhof został zamknięty w 2008 roku, podczas gdy zarówno Tegel, jak i Schönefeld zbudowały prowizoryczne szopy jako dodatkowe terminale w oczekiwaniu na budowę BER, która rozpoczęła się w 2006 roku.

BER został również zaprojektowany przez von Gerkana, zaprojektowany z myślą o prostocie, przepływie i szybkim dostępie do bramek przez cztery ćwiartki. Ale jego magia, dzięki której Tegel stał się klejnotem, miała wkrótce wygasnąć. Architekt chciał, aby nowe lotnisko miało opływowa konstrukcja z całkowicie płaskim, zamaszystym dachem — brak kominów. Zamiast tego wyobraził sobie serię wentylatorów wyciągowych, które odprowadzają dym do podziemnych rur. Pięć lat i wiele zmian projektowych później test bezpieczeństwa przeciwpożarowego dowiódł, że ten plan był katastrofalny i dach został ponownie zaprojektowany.

Otwarcie było początkowo opóźnione o siedem miesięcy. Potem były kolejne wyzwania budowlane, zarzuty o korupcję i łapówkarstwo oraz rezygnację burmistrza Berlina. W połowie 2010 roku, kiedy burmistrzem Berlina został Michael Müller, nie ustalono daty otwarcia.

Berlin, kraj postrzegany jako lider w dziedzinie inżynierii i wydajności, wciąż był nękany przez dwa maleńkie, przestarzałe lotniska obsługujące miliony pasażerów ponad swoją przepustowość, jednocześnie starając się ukończyć nowe lotnisko, którego technologia była stale przestarzała, gdy siedziała. nie używany.

W sobotę 31 października to wszystko się skończyło.

W minionych latach były dni rozpaczy. Ale dziś to lotnisko jest wielkim hołdem dla zjednoczenia, powiedział Müller podczas ceremonii.

Małe miękkie otwarcie spowodowane pandemią umożliwia powolne zwiększanie zdolności operacyjnej, która według pracownika lotniska oczekiwana była na poziomie 55 000 pasażerów dziennie, w miarę powrotu ograniczonego ruchu lotniczego na niebie. (W ostatnich miesiącach rzeczywisty ruch pasażerski osiągnął około 26 000 dziennie.) W ciągu tygodnia, gdy pobliski Schönefeld zostaje przemianowany na Terminal 5 BER, a loty zaczynają się przenosić z Tegel, nowy BER będzie pracował w okresie przejściowym.

Żyjemy w pierwszym dniu historii sukcesu, ale to lotnisko będzie miało nowe wyzwania. Nasze państwo ciężko pracowało, aby lotnictwo było bardziej neutralne dla klimatu, i postrzegamy to jako wyzwanie dla lotniska i linii lotniczych, powiedział premier Brandenburgii Dietmar Woidke, zwracając się do protestujących przeciwko Rebelii Wymierania.

Tymczasem Tegel w końcu zostanie zamknięty, mimo namiętnego przywiązania do niego berlińczyków. Ostatni odlot zaplanowano na 8 listopada, zamykając ostatni rozdział berlińskiej sagi lotniskowej XX wieku.