Pomysł upchania wszystkich moich ubrań do swobodnego plecaka był dla mnie zupełnie nieatrakcyjny. Pomysł dźwigania na plecach ciężaru wszystkich moich rzeczy wydawał się jeszcze gorszy. Latałem co drugi dzień, więc myśl o sprawdzeniu walizki wydawała mi się niewyobrażalną stratą czasu. Pozostała mi tylko jedna opcja: spakowałbym wszystko, czego potrzebowałem, na cztery miesiące do bagażu podręcznego.

Oto jak to zrobiłem.

Co spakowałem

Niezależnie od tego, czy podróżujesz z plecakiem, czy masz pod ręką, musisz zrozumieć, że po drodze będziesz robić pranie. Po zbadaniu klimatu miejsc docelowych dość łatwo jest określić, czego będziesz potrzebować. Dla mnie było dużo zróżnicowania: wiedziałem, że będzie chłodno jesienna pogoda w Amsterdamie, bardzo gorąco i wilgotno w Azji Południowo-Wschodniej, lato w Australia i rześka wiosna w Nowa Zelandia .

To oznaczało jedną parę dżinsów ( z wysokim stanem, lekki sprany od Madewell które pasują do wszystkiego); cztery pary legginsów treningowych; jedna para dżinsowych szortów; jedna dżinsowa spódnica; garść jasnych blatów; kilka koszulek z długim rękawem; kilka bawełnianych sukienek; jeden sweter; jedna wiatrówka; dwa kostiumy kąpielowe; oraz bielizny i skarpetek na dwa tygodnie. Powiem ci teraz, że moja matematyka w bieliźnie była wyłączona. Jeśli pierzesz swoje ubrania przynajmniej raz w tygodniu, połowa z twoich czternastu par bielizny pozostanie nietknięta.

Zrobiłam co w mojej mocy, aby zapakować ubrania, które byłyby łatwe do łączenia i łączenia, co jest całkiem bezproblemowe, gdy twoja garderoba, tak jak moja, składa się wyłącznie z czerni, szarości, bieli i dżinsu. Drugim moim warunkiem było umieszczenie jak największej liczby kreacji, które nie wymagają stanika, czyli artykułu, który jakoś staje się jeszcze bardziej niewygodny, gdy jesteś w trasie od miesięcy (dodatkowo chciałam skorzystać z wolności życia na zewnątrz Biuro). W przypadku butów zawęziłem to do pary białej skóry Tretorn trampki do chodzenia, buty do biegania, jedną parę czarnych skórzanych sandałów i wodoodporne klapki.

Mój mały, zielony Fjallraven Kanken plecak funkcjonował jako apteka — taka, w której moja matka zaopatrzyła się w wszystkie możliwe leki dostępne bez recepty, o których obawiała się, że nie będą dostępne w Chiang Mai. Jeśli chodzi o płyny, przyniosłem garść próbek szamponu i płynu do mycia ciała, ale postanowiłem polegać głównie na tym, co zapewnią hotele, Airbnbs i hostele. Po drodze mogłem kupić wszystko, czego potrzebowałem — okazuje się, że każdy kraj ma odżywkę.

W dziale rozrywki i technologii miałem telefon, Rozpalać , dziennik, słuchawki i adapter dla każdego kraju, który odwiedzam.

Jak to spakowałem

Aby nie martwić się międzynarodowymi przepisami dotyczącymi pomiaru walizek, stwierdziłem, że potrzebuję torby podręcznej typu hardshell. Mój zaufany Kipling , który poprowadził mnie przez podróże JFK do ATL w trakcie studiów, często był uciskiem nawet podczas lotów krajowych. Nie chciałem radzić sobie z paraliżującym niepokojem związanym z wpychaniem mojej torby do małego pudełka, aby sprawdzić, czy się zmieści – porażka oznaczała wstyd i niewygodę sprawdzania bramki.

Przyciągnięty do rozsądnej ceny i błyskotliwych inteligentnych funkcji, kupiłem Torba na wynos . Pomyślałem, że nie zaszkodzi mieć możliwości ładowania – ale naprawdę byłem w tym z powodu zatwierdzonego przez TSA zamka, funkcjonalnych przegródek i torby na pranie.

Za radą mojej mamy (Cześć Mamo!) każdy element garderoby zrolowałem indywidualnie, co skuteczniej zagęszcza Twoją garderobę niż składanie i zapobiega powstawaniu zmarszczek. Następnie ułożyłem bawełniane cylindry w stos, aby zminimalizować niewykorzystaną przestrzeń. W mojej torbie o wymiarach 21,7 x 13,7 x 9 mieści się niesamowita ilość ubrań — ale musiałem zrezygnować z zakupów po drodze z powodu braku miejsca.

Jak to wyszło?

Jeśli mam być szczery (jestem), bardzo podobało mi się podróżowanie przez cztery miesiące tylko z bagażem podręcznym. Luksus czterokołowej walizki, która toczy się obok ciebie, gdy idziesz, nieobciążony ciężarem, zmienia zasady gry, gdy jesteś w ciągłym ruchu. Zgrabne zwijanie ubrań sprawiło, że niezwykle łatwo zlokalizowałem dowolny przedmiot – i jakoś zwijanie nie jest tak żmudne, jak składanie, jeśli chodzi o czyste pranie.

Rzadko się zdarzało, że nie miałam czystego, odpowiedniego na pogodę stroju i w tych nielicznych przypadkach nie zaszkodziło mi założenie po raz drugi legginsów. Mnie nawet nie znudziły opcje stroju i obiecuję, że nie kłamię.

Być może zastanawiasz się nad tymi drakońskimi limitami wagi bagażu podręcznego, o których wszyscy słyszeliśmy. Mało amerykańscy przewoźnicy lub ładniejsze międzynarodowe linie lotnicze zważy Twój bagaż podręczny, ale wiele tańszych na całym świecie tak. Jednak, jak się dowiedziałem, zrobią to tylko wtedy, gdy odprawisz się, rozmawiając z człowiekiem na lotnisku – człowiekiem, który często sprawi, że zapłacisz więcej niż sam bilet lotniczy, aby sprawdzić bagaż. Jeśli odprawisz się online i pobierzesz kartę pokładową na telefon, nikt nie zważy Twojego bagażu podręcznego (zwykle z dużą nadwagą).

Przez miesiąc, który spędziłem w Nowej Zelandii w autobusie hop on hop off (pozdrawiam) Zabłąkany dla każdego, kto szuka tego typu wrażeń), byłem jednym z niewielu podróżników, którzy nie podróżowali z plecakiem. Podczas gdy twardzi turyści zdecydowanie wyglądali fajniej i mniej wymagali konserwacji niż ja, wielu z nich było zazdrosnych o moje koła i wcale nie sprawiało, że czułem się kulawy.

Chociaż czteromiesięczne doświadczenie w podróży było tak niesamowite, jak się wydaje, jestem być może najbardziej wdzięczny za perspektywę, jaką zyskałem na pakowaniu i posiadaniu. Po czterech miesiącach (na trzech kontynentach) życia z bagażem podręcznym zdaję sobie sprawę, jak niewiele potrzebuję, aby mieć satysfakcjonujące doświadczenie podróżnicze – a teraz pakowanie się na normalną podróż w wyjątkowym klimacie to pestka. Chyba już nigdy nie sprawdzę torby.